Het tweede leven van een grote spiegel
Deze post gaat over een klus die ik eigenlijk al een paar maanden geleden heb gedaan (toen het zo heet was en ik weinig animo had om een post te schrijven) maar het leek me toch wel leuk om er alsnog een post aan te wagen.
In mijn vroegere, moderne periode (wie had die niet) hadden wij een strak, zwart dressoir met daarboven een al even strakke, grote (1 bij 2 meter) spiegel.
Zo één met een brede, platte rand. Súper mooi! (vond ik toen)
Na er jaren veel plezier van gehad te hebben moest hij de deur uit vanwege de aanschaf van, jawel, geleidelijk steeds meer prachtige, landelijke meubels en dito accessoires.
Aaaahhhhh....... wat zonde van zo'n mooie spiegel!
Maar gelukkig (wat dat betreft tenminste) ging zoonlief op zichzelf wonen en aangezien hij niets had met de landelijke stijl maar alles met modern, ging de spiegel met hem mee naar zijn moderne appartement.
Prachtig stond (hing) hij daar!
Een aantal jaren later sloeg de liefde toe en ging zoonlief samenwonen met zijn nieuwe vriendin in een huis waar, je raadt het al, de spiegel niet echt meer paste.
Aaaaaahhh..... jammer van die mooie spiegel!
"Mam, kan hij naar de kringloop?" "Nou....... uhhhh.... jeetje! Dat is toch zonde?!"
Maar ja..... hij moest hem kwijt, dus toch maar weer hier gestald.
Nu wilde ik eigenlijk al heel lang een mooie, grote, landelijk ogende spiegel.
Zo één van ongeveer 1 bij 2 meter (!) maar die zijn zo vreselijk duur!
Idee.....!!
Op naar de bouwmarkt.
Brede profiellijsten gekocht, ook nog een spuitbus goudverf.
Een potje matte zwarte verf hadden we zelf nog.
Dus aan de slag!
Zo zag de lijst er uit. Helaas zijn er geen foto's van de spiegel-in-oude-glorie boven het dressoir.
Gelukkig heb ik een heel handige man die er zijn hand niet voor omdraait om het geheel te voorzien van brede sierlijsten, uiteraard netjes in verstek gezaagd.
De nieuwe lijsten zijn iets te smal maar dat geeft niet. Het binnenste randje is dus nog de oude, platte lijst. Juist wel mooi, het wordt toch nog geverfd!
Vervolgens wordt de spiegel zorgvuldig met kranten en schilderstape afgeplakt.
Daarna met de spuitbus (goed ventileren!) de lijst helemaal goud kleuren.
Het leukste werk: met een sponsje lekker deppen met matte zwarte verf. Maakt niet uit hoeveel zwart, net hoe je het wilt hebben.
Als de verf BIJNA droog is, er met de spons weer overheen wrijven voor een beetje egaler, zachter effect.
En als de verf HELEMAAL uitgehard is, de randen licht opschuren voor het "oude" effect.
(de laatste 3 foto's zijn al van de "doorgeschuurde versie", de vorige stappen was ik vergeten te fotograferen. Zó enthousiast, haha!)
Klaar!!
Onze grote spiegel kan weer een hele poos mee.
De tijd heeft hem geen goed gedaan, maar ja....... we worden allemaal ouder.
Als ze voor ons dan later ook maar zo lief zijn.......
